замяра́ць гл. замераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. замяра́ю замяра́ем
2-я ас. замяра́еш замяра́еце
3-я ас. замяра́е замяра́юць
Прошлы час
м. замяра́ў замяра́лі
ж. замяра́ла
н. замяра́ла
Загадны лад
2-я ас. замяра́й замяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час замяра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замяра́ць несов., см. заме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (спец.).

Зрабіць замер.

З. выпрацоўку.

|| незак. заме́рваць, -аю, -аеш, -ае і замяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заме́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замяра́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да замяраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)