замяня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замяня́льны |
замяня́льная |
замяня́льнае |
замяня́льныя |
| Р. |
замяня́льнага |
замяня́льнай
замяня́льнае |
замяня́льнага |
замяня́льных |
| Д. |
замяня́льнаму |
замяня́льнай |
замяня́льнаму |
замяня́льным |
| В. |
замяня́льны (неадуш.)
замяня́льнага (адуш.) |
замяня́льную |
замяня́льнае |
замяня́льныя (неадуш.)
замяня́льных (адуш.) |
| Т. |
замяня́льным |
замяня́льнай
замяня́льнаю |
замяня́льным |
замяня́льнымі |
| М. |
замяня́льным |
замяня́льнай |
замяня́льным |
замяня́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замяня́льны заменя́емый; замени́мый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замяня́льны, ‑ая, ‑ае.
Які можа быць замененым. Замяняльная дэталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замени́мый замяня́льны, заме́нны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заменя́емый в разн. знач. замяня́льны, заме́нны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wymienny
wymienn|y
1. абменны, менавы;
wartość ~a эк. менавая вартасць;
2. замяняльны; зменны;
części ~e тэх. зменныя часткі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)