замя́мліць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замя́млю |
замя́млім |
| 2-я ас. |
замя́мліш |
замя́мліце |
| 3-я ас. |
замя́мліць |
замя́мляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
замя́мліў |
замя́млілі |
| ж. |
замя́мліла |
| н. |
замя́мліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
замя́млі |
замя́мліце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
замя́мліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замя́мліць сов., разг. замя́млить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замя́мліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
Разм. Пачаць мямліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замя́млить сов., разг. замя́мліць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)