за́мш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. за́мш
Р. за́мшу
Д. за́мшу
В. за́мш
Т. за́мшам
М. за́мшы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

замш, -у м., см. за́мша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́мша, ‑ы, ж. і замш, ‑у, м.

Мяккая скура з аксамітнай паверхняй, якая вырабляецца са шкуры аленя, лася і пад. шляхам спецыяльнай апрацоўкі. Чаравікі з замшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замш м, за́мша ж Wíldleder n -s, Sämischleder n, Wáschleder n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́мша, замш

(ст.-польск. zamsza, zamsz, ад с.-в.-ням. saemisch leder)

мяккая, спецыяльна апрацаваная шкура аленя, лася, авечкі з аксамітнай паверхняй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

за́мша ж. за́мша, -шы ж., замш, род. за́мшу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́шаст м гл замш, замша

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ircha

ж. замша, замш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamsz, ~u

м. замш, машэст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ráuchleder

n -s за́мша, замш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)