замуро́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замуро́ваны замуро́ваная замуро́ванае замуро́ваныя
Р. замуро́ванага замуро́ванай
замуро́ванае		 замуро́ванага замуро́ваных
Д. замуро́ванаму замуро́ванай замуро́ванаму замуро́ваным
В. замуро́ваны
замуро́ванага		 замуро́ваную замуро́ванае замуро́ваныя
замуро́ваных
Т. замуро́ваным замуро́ванай
замуро́ванаю		 замуро́ваным замуро́ванымі
М. замуро́ваным замуро́ванай замуро́ваным замуро́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замуро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замуро́ваны замуро́ваная замуро́ванае замуро́ваныя
Р. замуро́ванага замуро́ванай
замуро́ванае		 замуро́ванага замуро́ваных
Д. замуро́ванаму замуро́ванай замуро́ванаму замуро́ваным
В. замуро́ваны
замуро́ванага		 замуро́ваную замуро́ванае замуро́ваныя
замуро́ваных
Т. замуро́ваным замуро́ванай
замуро́ванаю		 замуро́ваным замуро́ванымі
М. замуро́ваным замуро́ванай замуро́ваным замуро́ваных

Кароткая форма: замуро́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замуро́ваны, см. замурава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замуро́ваны,

гл. замураваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замурава́ны і замуро́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзед ​1, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Бацькаў або матчын бацька. А вакол стаяць дзяўчаты, Шмат хлапцоў, мужчын, кабет. Тут сынок, ды тут і тата, Тут і ўнучак, тут і дзед. Крапіва.

2. Стары чалавек. Па раёну ходзіць слава, Што Анісім — мудры дзед. Панчанка.

3. Разм. Муж. Добра каша пры хлебе, добра баба пры дзедзе. Прыказка.

•••

Дзед Мароз — казачная істота, увасабленне марозу ў выглядзе дзеда з доўгай сівой барадой, у кажуху, зімовай шапцы, з кіем у руцэ. Вокны друкарні зусім замурованы дзівоснымі ўзорамі Дзеда Мароза. Брыль.

За дзедам-шведам — вельмі даўно.

Следам за дзедам гл. следам.

дзед ​2,

гл. дзяды ​2.

дзед ​3, ‑а, М ‑дзе, м.

Уст. Прыстасаванне, у якое ўтыкалася лучына для асвятлення хаты. Цьмяна гарэла лучына, уваткнутая ў дзеда — спецыяльна зробленую для гэтага прыладу. Чарнышэвіч. [Гаспадар] схадзіў у цёплую хату, вынес адтуль «дзеда» з лучынай, з запальніцы падпаліў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)