заму́рзаць гл. мурзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́рзаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заму́рзаю заму́рзаем
2-я ас. заму́рзаеш заму́рзаеце
3-я ас. заму́рзае заму́рзаюць
Прошлы час
м. заму́рзаў заму́рзалі
ж. заму́рзала
н. заму́рзала
Загадны лад
2-я ас. заму́рзай заму́рзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заму́рзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заму́рзаць сов., разг. запа́чкать, изма́зать, вы́мазать, заму́рзать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Замурзаць твар. Замурзаць адзежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́рзаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Рабіць мурзатым, пэцкаць, брудзіць.

|| зак. заму́рзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́рзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замурзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́рзваць несов., разг. па́чкать, изма́зывать; см. заму́рзаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаму́рзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Замурзаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, замурзаць у што‑н. Умурзаць твар у чарніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завози́ть​II сов., разг.

1. (начать двигать) зашарава́ць, засо́ўгаць;

2. (загрязнить) зако́ўзаць, заму́рзаць; (засалить) зашмальцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)