замо́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замо́шчаны замо́шчаная замо́шчанае замо́шчаныя
Р. замо́шчанага замо́шчанай
замо́шчанае		 замо́шчанага замо́шчаных
Д. замо́шчанаму замо́шчанай замо́шчанаму замо́шчаным
В. замо́шчаны (неадуш.)
замо́шчанага (адуш.)		 замо́шчаную замо́шчанае замо́шчаныя (неадуш.)
замо́шчаных (адуш.)
Т. замо́шчаным замо́шчанай
замо́шчанаю		 замо́шчаным замо́шчанымі
М. замо́шчаным замо́шчанай замо́шчаным замо́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замо́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замо́шчаны замо́шчаная замо́шчанае замо́шчаныя
Р. замо́шчанага замо́шчанай
замо́шчанае		 замо́шчанага замо́шчаных
Д. замо́шчанаму замо́шчанай замо́шчанаму замо́шчаным
В. замо́шчаны (неадуш.)
замо́шчанага (адуш.)		 замо́шчаную замо́шчанае замо́шчаныя (неадуш.)
замо́шчаных (адуш.)
Т. замо́шчаным замо́шчанай
замо́шчанаю		 замо́шчаным замо́шчанымі
М. замо́шчаным замо́шчанай замо́шчаным замо́шчаных

Кароткая форма: замо́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замо́шчаны замощённый; см. замасці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замощённый замо́шчаны, мног. пазамо́шчваны; забрукава́ны, мног. пазабруко́ўваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад масціць.

2. у знач. прым. Які мае маставую, замошчаны. Мошчаная вуліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)