замо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замо́чны замо́чная замо́чнае замо́чныя
Р. замо́чнага замо́чнай
замо́чнае		 замо́чнага замо́чных
Д. замо́чнаму замо́чнай замо́чнаму замо́чным
В. замо́чны (неадуш.)
замо́чнага (адуш.)		 замо́чную замо́чнае замо́чныя (неадуш.)
замо́чных (адуш.)
Т. замо́чным замо́чнай
замо́чнаю		 замо́чным замо́чнымі
М. замо́чным замо́чнай замо́чным замо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замо́чны замо́чный;

~ная шчы́ліна — замо́чная сква́жина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замка; замковы ​1. Замочная шчыліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.

1. Прыстасаванне для запірання чаго-н. на ключ.

Дзвярны з.

Заперці дзверы на з.

За сямю (дзесяццю) замкамі (перан.: старанна схаваны). На замку (запёрта). Граніца на замку (перан.: надзейна абаронена).

2. Затвор агнястрэльнай зброі.

З. гарматы.

3. Спосаб змацавання частак драўляных канструкцый (спец.).

4. Верхняя злучальная частка аркі, скляпення (спец.).

|| прым. замко́вы, -ая, -ае (да 2—4 знач.; спец.) і замо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замо́чный замо́чны;

замо́чная сква́жина замо́чная шчы́ліна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замко́вы ​1, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і замочны.

замко́вы ​2, ‑ага, м.

Спец. Назва ваеннаслужачага пры артылерыйская гармаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)