замо́цны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замо́цны |
замо́цная |
замо́цнае |
замо́цныя |
| Р. |
замо́цнага |
замо́цнай
замо́цнае |
замо́цнага |
замо́цных |
| Д. |
замо́цнаму |
замо́цнай |
замо́цнаму |
замо́цным |
| В. |
замо́цны (неадуш.)
замо́цнага (адуш.) |
замо́цную |
замо́цнае |
замо́цныя (неадуш.)
замо́цных (адуш.) |
| Т. |
замо́цным |
замо́цнай
замо́цнаю |
замо́цным |
замо́цнымі |
| М. |
замо́цным |
замо́цнай |
замо́цным |
замо́цных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замо́цны разг.
1. сли́шком кре́пкий;
2. сли́шком си́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замо́цны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Занадта моцны. [Палавіна варот] адчынілася павольна і не зарыпела — замоцны быў штуршок. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)