замига́ть сов.

1. (глазами) замо́ргаць, замарга́ць;

2. (о свете) заміга́ць, замігце́ць, замігаце́ць, замо́ргаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замарга́ць сов.

1. заморга́ть, замига́ть;

з. вача́мі — заморга́ть (замига́ть) глаза́ми;

2. (подать знак) замига́ть;

3. перен. замерца́ть, замига́ть, заморга́ть;

~галі аге́ньчыкі — замерца́ли (замига́ли, заморга́ли) огоньки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заміга́ць сов.

1. (глазами) замига́ть, заморга́ть;

2. (о свете) замелька́ть, замига́ть, замерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замігце́ць сов.

1. забре́зжить, засвети́ться;

2. замига́ть, замерца́ть; (о пламени) затрепета́ть;

3. (начать издавать блеск) заблиста́ть, засверка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замігаце́ць сов.

1. замелька́ть;

за во́кнамі ~це́лі слупы́ — за о́кнами замелька́ли столбы́;

2. засверка́ть, замига́ть, замерца́ть;

~це́лі зо́ркі на не́бе — замига́ли (замерца́ли) звёзды на не́бе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)