заме́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́шчаны заме́шчаная заме́шчанае заме́шчаныя
Р. заме́шчанага заме́шчанай
заме́шчанае
заме́шчанага заме́шчаных
Д. заме́шчанаму заме́шчанай заме́шчанаму заме́шчаным
В. заме́шчаны (неадуш.)
заме́шчанага (адуш.)
заме́шчаную заме́шчанае заме́шчаныя (неадуш.)
заме́шчаных (адуш.)
Т. заме́шчаным заме́шчанай
заме́шчанаю
заме́шчаным заме́шчанымі
М. заме́шчаным заме́шчанай заме́шчаным заме́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заме́шчаны заме́шчаная заме́шчанае заме́шчаныя
Р. заме́шчанага заме́шчанай
заме́шчанае
заме́шчанага заме́шчаных
Д. заме́шчанаму заме́шчанай заме́шчанаму заме́шчаным
В. заме́шчаны (неадуш.)
заме́шчанага (адуш.)
заме́шчаную заме́шчанае заме́шчаныя (неадуш.)
заме́шчаных (адуш.)
Т. заме́шчаным заме́шчанай
заме́шчанаю
заме́шчаным заме́шчанымі
М. заме́шчаным заме́шчанай заме́шчаным заме́шчаных

Кароткая форма: заме́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заме́шчаны в разн. знач. замещённый; см. замясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замещённый заме́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыясе́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: тыясерная кіслата — хімічнае злучэнне, у якім атам кіслароду замешчаны атамам серы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спірт, -у, М -рце, мн. спірты́, -о́ў, м.

1. адз. Гаручая, з высокім працэнтам алкаголю вадкасць, якая атрымліваецца перагонкай некаторых прадуктаў, што змяшчаюць у сабе цукар і крухмал.

Вінны с.

2. Арганічнае злучэнне, вуглевадарод, у якім атам вадароду замешчаны водным астаткам (спец.).

Метылавы с.

Драўняны с.

|| прым. спіртавы́, -а́я, -о́е і спіртны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Спіртавыя лакі.

Спіртавое браджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГЕКСАЗАМІ́НЫ,

C6H13O5N, вытворныя простых цукроў, у якіх адзін з гідраксідаў замешчаны амінагрупай (NH2). Адносяцца да амінацукру. У прыродзе пашыраны глюказамін і галактазамін — структурныя кампаненты розных мукаполіцукрыдаў жывёльнага, расліннага і бактэрыяльнага паходжання.

т. 5, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

галагенагідры́ды

(ад галагены + гідрыды)

вытворныя кіслот, у якіх OH-групы замешчаны атамамі галагенаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыямі́ны

[ад гр. di(s) = двойчы + аміны]

вугляводы, у якіх два атамы кіслароду замешчаны амінагрупамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезаа́там

(ад мезон + атам)

атам, у якім адзін з электронаў атамнай абалонкі замешчаны адмоўна зараджаным мезонам або мюонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)