Verbum

анлайнавы слоўнік

заме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заме́р м., спец. заме́р, -ру м., абме́р, -ру м., абме́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́р I, -ру м., спец. (обмер) заме́р

заме́р II, -ру м., разг.

1. чаще мн. (козни) за́мыслы;

варо́жыя ~ры — вражде́бные за́мыслы;

2. посяга́тельство ср.;

3. см. наме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́р ¹, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. замерваць — замераць.

заме́р ², ‑у, м.

Разм. Намер, задума. Карызна прыехаў з пэўным рашучым замерам: ён наважыўся, нарэшце, пагаварыць начыста з Рачкоўскім. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́р м спец Verméssung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (спец.).

Зрабіць замер.

З. выпрацоўку.

|| незак. заме́рваць, -аю, -аеш, -ае і замяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заме́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́рванне ср., спец. заме́р м., заме́рка ж.; см. заме́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посяга́тельство ср., книжн. зама́х, -ху м.; заме́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zamysł, ~u

м. замер; намер; задума

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

szaleńczy

шалёны;

szaleńczy pomysł — шалёны замер (намер)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)