Заме́ны́ння

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Заме́ны́ння
Р. Заме́ны́нні
Д. Заме́ны́нні
В. Заме́ны́нню
Т. Заме́ны́нняй
Заме́ны́нняю
М. Заме́ны́нні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Замен-Рынья (в., Жлобінскі р-н) 4/416 (к.); 6/224; 7/39

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заме́на заме́ны
Р. заме́ны заме́н
Д. заме́не заме́нам
В. заме́ну заме́ны
Т. заме́най
заме́наю
заме́намі
М. заме́не заме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аплаці́ць, аплачу, аплаціш, аплаціць; зак., што.

Аддаць грошы за што‑н., у замен чаго‑н.; пакрыць якія‑н. выдаткі. Аплаціць працу. // Пагасіць што‑н., заплаціўшы адпаведную суму грошай. Аплаціць рахунак. // Даць плён, аддзячыць. [Кукуруза] добра аплаціла хлебаробам за іх працу. «Звязда». // перан. Страціць што‑н. (жыццё, шчасце і пад.) у імя чаго‑н. [Зарэччы:] Зарына! Ты лёс мой адзіны!.. Гатоў за цябе я памерці, Каханне жыццём аплачу! Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)