замарко́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарко́чаны |
замарко́чаная |
замарко́чанае |
замарко́чаныя |
| Р. |
замарко́чанага |
замарко́чанай
замарко́чанае |
замарко́чанага |
замарко́чаных |
| Д. |
замарко́чанаму |
замарко́чанай |
замарко́чанаму |
замарко́чаным |
| В. |
замарко́чаны (неадуш.)
замарко́чанага (адуш.) |
замарко́чаную |
замарко́чанае |
замарко́чаныя (неадуш.)
замарко́чаных (адуш.) |
| Т. |
замарко́чаным |
замарко́чанай
замарко́чанаю |
замарко́чаным |
замарко́чанымі |
| М. |
замарко́чаным |
замарко́чанай |
замарко́чаным |
замарко́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замарко́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замарко́чаны |
замарко́чаная |
замарко́чанае |
замарко́чаныя |
| Р. |
замарко́чанага |
замарко́чанай
замарко́чанае |
замарко́чанага |
замарко́чаных |
| Д. |
замарко́чанаму |
замарко́чанай |
замарко́чанаму |
замарко́чаным |
| В. |
замарко́чаны (неадуш.)
замарко́чанага (адуш.) |
замарко́чаную |
замарко́чанае |
замарко́чаныя (неадуш.)
замарко́чаных (адуш.) |
| Т. |
замарко́чаным |
замарко́чанай
замарко́чанаю |
замарко́чаным |
замарко́чанымі |
| М. |
замарко́чаным |
замарко́чанай |
замарко́чаным |
замарко́чаных |
Кароткая форма: замарко́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замарко́чаны опеча́ленный; гру́стный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замарко́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад замаркоціць.
2. у знач. прым. Сумны, маркотны. Жонка кладзе кампрэсы, ходзіць замаркочаная, сумная, як цень. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замарко́чаны betrübt, tráurig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
níedergeschlagen
a прыгне́чаны, замарко́чаны, засму́чаны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сумны, невясёлы, нярадасны, бязрадасны, сумотны, смутны, засмучаны, маркотны, замаркочаны, журботны, нудны, тужлівы, горасны, жалобны, жаласны, жаласлівы, няўцешны, панылы, пануры; хаўтурны (разм.); жалосны (абл.); чорны, цёмны, змрочны, хмурны, пахмурны, хмуры, пахмуры, спахмурнелы, схмурнелы, нахмураны, меланхалічны, мінорны (перан.) □ як хмара, як пад зямлёй, не ў гуморы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)