за́маразкі, -аў.

Лёгкі ранішні мароз увосень ці вясной.

Раннія з.

З. на глебе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́маразкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. за́маразкі
Р. за́маразкаў
Д. за́маразкам
В. за́маразкі
Т. за́маразкамі
М. за́маразках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́маразкі, -каў (ед. за́маразак, -зку м.) за́морозки, у́тренники

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́маразкі, ‑аў; адз. замаразак, ‑зку, м.

Лёгкія марозы, звычайна ранішнія, увосень і вясной. Была другая палова кастрычніка, і раннія замаразкі высушылі гарадскія вуліцы. Шахавец. Пад раніцу ўжо браліся замаразкі, трава і лісце кустоў пакрываліся шараватым інеем. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаразкі

т. 6, с. 519

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́маразак м, за́маразкі мн Frost m -(e)s, Fröste;

ра́ннія (во́сеньскія) за́маразкі Frühfrost m, früher Hérbstfrost;

по́знія (веснавы́я) за́маразкі Spätfrost m, später Frühlingsfrost;

за́маразкі на гле́бе метэар Bódenfrost m;

пацярпе́ць ад за́маразкаў Fróstschäden erléiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́маразак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́маразак за́маразкі
Р. за́маразку за́маразкаў
Д. за́маразку за́маразкам
В. за́маразак за́маразкі
Т. за́маразкам за́маразкамі
М. за́маразку за́маразках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўсяме́сны, -ая, -ае.

Які адбываецца, праходзіць усюды.

Паўсяместныя замаразкі.

|| наз. паўсяме́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́маразак, -зку м., см. за́маразкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учасці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак.

Стаць больш частым (у 3 і 4 знач.).

Учасціліся раннія замаразкі.

Рытм сэрца ўчасціўся.

|| незак. учашча́цца, -а́ецца.

|| наз. учашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)