залітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заліту́ю |
заліту́ем |
| 2-я ас. |
заліту́еш |
заліту́еце |
| 3-я ас. |
заліту́е |
заліту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
залітава́ў |
залітава́лі |
| ж. |
залітава́ла |
| н. |
залітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заліту́й |
заліту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
залітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
залітава́ць сов., уст., см. запая́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Уст. Запаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залітава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад залітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
Залапіць, паправіць паяннем; залітаваць. Запаяць кацёл меддзю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запая́ть сов. запая́ць, мног. пазапа́йваць, уст. залітава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zalutować
зак. залітаваць; запаяць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пропая́ть сов., техн.
1. прапая́ць, запая́ць, уст. пралітава́ць, залітава́ць;
2. (в течение какого-л. времени) прапая́ць, уст. пралітава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)