залё́таць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. залё́таю залё́таем
2-я ас. залё́таеш залё́таеце
3-я ас. залё́тае залё́таюць
Прошлы час
м. залё́таў залё́талі
ж. залё́тала
н. залё́тала
Дзеепрыслоўе
прош. час залё́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залётаць сов., разг.

1. (начать летать) залета́ть; (начать парить) заре́ять;

2. (засуетиться) забе́гать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць лётаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залётаць

1. ánfangen* zu flíegen;

2. (замітусіцца) únruhig wérden, zápp(e)lig wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запорха́ть сов. запы́рхаць, залётаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)