залячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак.

1. што. Лечачы, загаіць што-н.

З. рану.

2. каго (што). Няўмелым лячэннем замарыць, змучыць (разм.).

|| незак. зале́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. залячу́ зале́чым
2-я ас. зале́чыш зале́чыце
3-я ас. зале́чыць зале́чаць
Прошлы час
м. залячы́ў залячы́лі
ж. залячы́ла
н. залячы́ла
Загадны лад
2-я ас. залячы́ залячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час залячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залячы́ць сов., в разн. знач. залечи́ть; (повреждения на теле — ещё) заживи́ть;

з. ра́ну — залечи́ть (заживи́ть) ра́ну;

з. ра́ны вайны́ — залечи́ть ра́ны войны́;

з. да сме́рці — залечи́ть до сме́рти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

1. Загаіць шляхам лячэння. Залячыць рану. // Разм. Вылечыць не поўнасцю; ліквідаваць толькі знешнія адзнакі хваробы; падлячыць. Залячыць хваробу.

2. Разм. Змучыць лячэннем. Залячылі да смерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залячы́ць гл. залечваць;

◊

залячы́ць ра́ны вайны́ die Wúnden des Kríeges héilen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зале́чваць гл. залячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазале́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Залячыць, загаіць усё, многае.

П. раны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажыві́ць, -жыўлю́, -жы́віш, -жы́віць; -жы́ўлены; зак., што.

Залячыць, даць зажыць (ране).

|| незак. зажыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зале́чаны зале́ченный; заживлённый; см. залячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаі́ць, -гаю́, -го́іш, -го́іць; -го́ены; зак., што.

Залячыць, зажывіць (рану, пашкоджанне на целе).

З. рану.

|| незак. заго́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)