залу́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. залу́жваю залу́жваем
2-я ас. залу́жваеш залу́жваеце
3-я ас. залу́жвае залу́жваюць
Прошлы час
м. залу́жваў залу́жвалі
ж. залу́жвала
н. залу́жвала
Загадны лад
2-я ас. залу́жвай залу́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час залу́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залу́жваць несов., спец. (превращать в луг) залужа́ть; см. залужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужа́ць несов., см. залу́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залу́жванне ср., спец. залуже́ние; см. залу́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залужэ́нне ср., спец. залуже́ние; см. залу́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залужа́ть несов., с.-х. залу́жваць, пуска́ць пад сенажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)