залато́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -то́вак, ж. (уст.).

Манета ў пятнаццаць капеек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залато́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. залато́ўка залато́ўкі
Р. залато́ўкі залато́вак
Д. залато́ўцы залато́ўкам
В. залато́ўку залато́ўкі
Т. залато́ўкай
залато́ўкаю		 залато́ўкамі
М. залато́ўцы залато́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залато́ўка ж., уст. пятиалты́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Залатоўка, гл. Злоты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

залато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Уст. Манета ў 15 капеек. Як толькі збярэцца ў Сымоніхі колькі залатовак, яна ўвязвае іх у хусцінку і выпраўляецца ў мястэчка на рынак. Бядуля. — Жыта ўжо асыпаецца, а пан Тумашэвіч усё чакае, калі да яго прыйдуць наймацца касцы за залатоўку ў дзень. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пятиалты́нный разг. залато́ўка, -кі ж.; пятна́ццаць капе́ек.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злот м.

1. (денежная единица) злот;

2. см. залато́ўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zloty

[ˈzlɔti]

n., pl. -tys or coll. -ty

зло́ты -ага, зло́т -а m., залато́ўка f. (грашо́вая адзі́нка ў По́льшчы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)