залама́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
залама́ны |
залама́ная |
залама́нае |
залама́ныя |
| Р. |
залама́нага |
залама́най залама́нае |
залама́нага |
залама́ных |
| Д. |
залама́наму |
залама́най |
залама́наму |
залама́ным |
| В. |
залама́ны (неадуш.) залама́нага (адуш.) |
залама́ную |
залама́нае |
залама́ныя (неадуш.) залама́ных (адуш.) |
| Т. |
залама́ным |
залама́най залама́наю |
залама́ным |
залама́нымі |
| М. |
залама́ным |
залама́най |
залама́ным |
залама́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
залама́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
залама́ны |
залама́ная |
залама́нае |
залама́ныя |
| Р. |
залама́нага |
залама́най залама́нае |
залама́нага |
залама́ных |
| Д. |
залама́наму |
залама́най |
залама́наму |
залама́ным |
| В. |
залама́ны (неадуш.) залама́нага (адуш.) |
залама́ную |
залама́нае |
залама́ныя (неадуш.) залама́ных (адуш.) |
| Т. |
залама́ным |
залама́най залама́наю |
залама́ным |
залама́нымі |
| М. |
залама́ным |
залама́най |
залама́ным |
залама́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
залама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
залама́ны |
залама́ная |
залама́нае |
залама́ныя |
| Р. |
залама́нага |
залама́най залама́нае |
залама́нага |
залама́ных |
| Д. |
залама́наму |
залама́най |
залама́наму |
залама́ным |
| В. |
залама́ны (неадуш.) залама́нага (адуш.) |
залама́ную |
залама́нае |
залама́ныя (неадуш.) залама́ных (адуш.) |
| Т. |
залама́ным |
залама́най залама́наю |
залама́ным |
залама́нымі |
| М. |
залама́ным |
залама́най |
залама́ным |
залама́ных |
Кароткая форма: залама́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
залама́ны
1. в разн. знач. зало́мленный;
2. сло́манный;
1, 2 см. залама́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залама́ны і зало́маны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад заламаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зало́мленный залама́ны, зало́маны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зало́млены, см. залама́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зало́м¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Заломленае месца на чым-н. або круты выгіб, паварот чаго-н.
З. на суку.
З. акопа.
2. Зблытаны і заламаны чараўніком пук жытніх сцёблаў, які, па ўяўленні забабонных людзей, мог наклікаць бяду на гаспадара нівы.
Заламаць з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)