зала́дзіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зала́джу зала́дзім
2-я ас. зала́дзіш зала́дзіце
3-я ас. зала́дзіць зала́дзяць
Прошлы час
м. зала́дзіў зала́дзілі
ж. зала́дзіла
н. зала́дзіла
Загадны лад
2-я ас. зала́дзь зала́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зала́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зала́дзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Забіўшы, зараўнаваўшы, закрыць наглуха.

З. дзірку ў плоце.

|| незак. зала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зала́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зала́дзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; зак., з інф., што і без дап. (разм.).

1. Паўтараючыся, гаварыць адно і тое ж.

Заладзіў і вярзе адно і тое ж.

2. Пачаць зацяжна ісці (пра дождж), дзьмуць (пра вецер).

Заладзіў дождж надоўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зала́дзіць сов.

1. заде́лать;

з. дзі́рку ў пло́це — заде́лать ды́рку в забо́ре;

2. разг. зала́дить;

з. адно́ і то́е ж — зала́дить одно́ и то же;

~дзілі дажджы́ — зала́дили дожди́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́дзіць ​1, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Закласці, закрыць чым‑н. дзірку, адтуліну. Заладзіць дзірку ў плоце.

зала́дзіць ​2, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм.

1. што, са злучн. «што» і без дап. Пачаць настойліва гаварыць, паўтараць адно і тое ж. — Заладзіў.. адно: «Не паеду, не паеду», — злавалася Насця. Пальчэўскі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць зацяжна ісці (пра дождж), дзьмуць (пра вецер). Бывала, вясной ці ў глыбокую восень як заладзяць дажджы, дык вуліцу так размесіць жывёла, што прайсці ніяк нельга. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зала́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заладзіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зала́джаны заде́ланный; см. зала́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заладжваць — заладзіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зала́джваць несов. заде́лывать; см. зала́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́дка ж. заде́лка; см. зала́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)