Verbum

анлайнавы слоўнік

за́кіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́кіс, -у, м. (спец.).

У хіміі: ніжэйшая ступень акіслення элемента.

З. медзі.

|| прым. за́кісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́кіс, -су м., хим. за́кись ж.;

з. азо́ту — за́кись азо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́кіс, ‑у, м.

Спец. Ніжэйшая ступень акіслення хімічнага элемента. Закіс азоту. Закіс медзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́кіс м хім Oxydúl [Oxidúl] n -(e)s, -e;

за́кіс азо́ту Distíckstoffoxid n -(e)s, Láchgas n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

закі́слы, -ая, -ае.

1. Які закіс.

З. булён.

2. Занадта кіслы (разм.).

З. квас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́кись ж., хим. за́кіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́снуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закі́снуць, -ну, -неш, -не; закі́с, -сла; -ні; зак.

Стаць кіслым.

Цеста закісла.

З. у адзіноце (перан.; разм.).

|| незак. закіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. закіса́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Які закіс, зрабіўся кіслым. Закіслы булён.

2. Разм. Занадта кіслы. Боршч атрымаўся закіслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)