Verbum

анлайнавы слоўнік

заківа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заківа́ць сов.

1. закача́ть; закива́ть;

2. (раскачивая, заколебать) зашага́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заківа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць ківаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закива́ть сов. заківа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашата́ть сов. захіста́ць; заківа́ць; закалыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закача́ть^I сов.

1. (зашатать) захіста́ць;

2. (начать раскачивать) загайда́ць;

3. (усыпить) закалыха́ць, загу́шкаць;

4. (головой) заківа́ць;

5. безл. (при качке) загайда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замота́ть сов., в разн. знач. замата́ць; (закивать головой — ещё) заківа́ць;

замота́ть верёвку замата́ць вяро́ўку;

замота́ть ше́ю ша́рфом замата́ць шы́ю ша́лікам;

его́ совсе́м замота́ли яго́ зусі́м замата́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)