закурэ́лы, -ая, -ае.

Пакрыты сажай, закураны.

Закурэлыя чалеснікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закурэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закурэ́лы закурэ́лая закурэ́лае закурэ́лыя
Р. закурэ́лага закурэ́лай
закурэ́лае
закурэ́лага закурэ́лых
Д. закурэ́ламу закурэ́лай закурэ́ламу закурэ́лым
В. закурэ́лы (неадуш.)
закурэ́лага (адуш.)
закурэ́лую закурэ́лае закурэ́лыя (неадуш.)
закурэ́лых (адуш.)
Т. закурэ́лым закурэ́лай
закурэ́лаю
закурэ́лым закурэ́лымі
М. закурэ́лым закурэ́лай закурэ́лым закурэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закурэ́лы закопте́лый, закопте́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закурэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты сажай; закураны. Закурэлыя трубы фабрычных карпусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закурэ́лы rßig, verräuchert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sooty

[ˈsʊti]

adj.

1) пакры́ты са́жай, закурэ́лы, заку́раны, закуро́дымлены

2) цёмна-руды́ або́ чо́рны (як са́жа)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smoky

[ˈsmoʊki]

adj.

1) ды́мны, які́ дымі́ць

2) по́ўны ды́му

3) закурэ́лы, заку́раны, пакры́ты са́жаю

4) ды́мчаты

a smoky gray — ды́мчата-шэ́ры ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smoke

[smoʊk]

1.

n.

1) дым -у m.

2) куро́дым, курады́м -у m., густы́ е́дкі дым

blackened with smoke — закурэ́лы, закуро́дымлены, зады́млены

3) пераку́р -у m., курэ́ньне n.

to have a smoke — закуры́ць

4) ку́рыва n.

5) Figur. засло́на f.

2.

v.i.

1) дыме́ць; дымі́цца; куры́цца

The furnace smokes — Печ дымі́ць

2) куры́ць, заку́рваць (цыгарэ́ту, лю́льку)

3) курэ́ць, пакрыва́цца са́жай, задымля́цца

3.

v.t.

1) вэ́ндзіць, дымі́ць я́са, ры́бу, кумпякі́)

2) зады́мліваць

- go up in smoke

- smoke out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)