закуры́ ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
закуру́
заку́ рым
2-я ас.
заку́ рыш
заку́ рыце
3-я ас.
заку́ рыць
заку́ раць
Прошлы час
м.
закуры́ ў
закуры́ лі
ж.
закуры́ ла
н.
закуры́ ла
Загадны лад
2-я ас.
закуры́
закуры́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
закуры́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закуры́ ць ¹, -уру́ , -у́ рыш, -у́ рыць; -у́ раны; зак. , каго-што.
Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.
|| незак. заку́ рваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закуры́ ць ², -уру́ , -у́ рыш, -у́ рыць; зак.
1. што, чаго і без дап. Запаліць і пачаць курыць.
З. люльку.
2. Стаць курцом.
Ён рана закурыў.
|| незак. заку́ рваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закуры́ ць сов.
1. (папиросу, трубку ) закури́ ть;
з. цыгарэ́ ту — закури́ ть сигаре́ ту;
2. (покрыть копотью ) закури́ ть, закопти́ ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закуры́ ць 1 , ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак. , каго-што .
Пакрыць сажай; задыміць, закуродыміць. — Цябе ж тут закурыць , матка родная не пазнае, — сказаў машыніст. Арабей . Нябёсы над краем пажар закурыў. Вялюгін .
закуры́ ць 2 , ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.
1. што , чаго і без дап. Запаліўшы папяросу, люльку, пачаць курыць, зацягнецца дымам. Закурыць махоркі. Хацець закурыць . □ Дзед закурыў люльку і доўга кашляў ненатуральным кашлем. Якімовіч .
2. Пачаць курыць, стаць курцом.
3. Пачаць курыць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закуры́ ць , заку́ рваць
1. (пакрыць сажай , задыміць ) rú ßig má chen, verräuchern vt ;
2. (пачаць курыць ) (sich) é ine Zigaré tte [Zigá rre, Pfé ife] á nzünden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
засмалі́ ць
‘закурыць ’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
засмалю́
засма́ лім
2-я ас.
засма́ ліш
засма́ ліце
3-я ас.
засма́ ліць
засма́ ляць
Прошлы час
м.
засмалі́ ў
засмалі́ лі
ж.
засмалі́ ла
н.
засмалі́ ла
Загадны лад
2-я ас.
засмалі́
засмалі́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час
засмалі́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абкуры́ цца , -куру́ ся, -ку́ рышся, -ку́ рыцца; зак.
1. Зрабіцца чорным, рудым ад дыму.
А. каля вогнішча.
2. Скурыць свой тытунь да рэшты.
Абкурыўся дзед, няма чаго закурыць .
3. Зазнаць уздзеянне наркатычных рэчываў.
А. опіумам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазаку́ рваць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , што .
Закурыць , пакрыць сажай усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закури́ ть сов. , в разн. знач. закуры́ ць , мног. пазаку́ рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)