закружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

Пачаць кружыць.

Закружыла завіруха.

◊

Закружыць галаву каму (разм., неадабр.) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закружы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закружу́ закру́жым
2-я ас. закру́жыш закру́жыце
3-я ас. закру́жыць закру́жаць
Прошлы час
м. закружы́ў закружы́лі
ж. закружы́ла
н. закружы́ла
Загадны лад
2-я ас. закружы́ закружы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закружы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закружы́ць сов. (начать кружить) закружи́ть;

~жы́ла завіру́ха — закружи́ла мете́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

Пачаць кружыць.

•••

Закружыць галаву каму — моцна захапіць чым‑н. каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закружы́ць

1. dréhen vt, im Kréise dréhen;

2. (да галавакружэння) schwínd(e)lig máchen;

ён закружы́ў яе ў та́нцы er dréhte sie im Tánze, bis ihr schwínd(e)lig wurde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вскружи́ть сов. / вскружи́ть го́лову закруці́ць (закружы́ць) галаву́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узві́ць, узаўю́, узаўе́ш, узаўе́; узаўём, узаўяце́, узаўю́ць; узві́ў, -ві́ла, -ло́; узві́; узві́ты; зак., што.

1. Навіць, наматаць на што-н.

У. ніткі на вітушку.

2. Падняўшы, закружыць, закруціць.

Вецер узвіў шматкі паперы.

|| незак. узвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zakrążyć

зак. закружыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абмарачы́ць, ‑рачу, ‑рочыш, ‑рочыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Закружыць (сабе, каму‑н.) галаву.

2. Увесці ў зман, ашукаць, задурманіўшы галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakotłować

зак. закружыць;

zakotłować głowę (w głowie) разм. закружыць галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)