закро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што (спец.).

Скроіць, выкраіць.

|| незак. закро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закро́й, -ю, м.

|| прым. закро́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закро́ю закро́ім
2-я ас. закро́іш закро́іце
3-я ас. закро́іць закро́яць
Прошлы час
м. закро́іў закро́ілі
ж. закро́іла
н. закро́іла
Загадны лад
2-я ас. закро́й закро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закро́іць сов., спец. (скроить, выкроить) закрои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Скроіць, выкраіць (сукенку, чаравікі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрои́ть сов. закро́іць, скро́іць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закро́ены спец. закро́енный; см. закро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закро́й, ‑ю, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закройваць — закроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закро́йка, ‑і, ДМ ‑кройцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закройваць — закроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)