закро́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. закро́й
Р. закро́ю
Д. закро́ю
В. закро́й
Т. закро́ем
М. закро́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закро́й, -ро́ю м., спец. закро́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закро́й

1. (действие) закро́й, -ро́ю м.;

2. (покрой) крой, род. кро́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закро́й, ‑ю, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закройваць — закроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закро́й м Zúschnitt m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закрой

Том: 10, старонка: 260.

img/10/10-260_1427_Закрой.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

закро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што (спец.).

Скроіць, выкраіць.

|| незак. закро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закро́й, -ю, м.

|| прым. закро́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закро́ю закро́ім
2-я ас. закро́іш закро́іце
3-я ас. закро́іць закро́яць
Прошлы час
м. закро́іў закро́ілі
ж. закро́іла
н. закро́іла
Загадны лад
2-я ас. закро́й закро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закро́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Zúschnitt

m -(e)s, -e

1) крой, закро́й

2) вы́крайка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крой (род. кро́ю) м.

1. (действие) крой, кро́йка ж.; закро́й; раскро́й, раскро́йка ж.;

2. (фасон) крой, покро́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)