закрахта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрахчу́ закрэ́хчам
2-я ас. закрэ́хчаш закрэ́хчаце
3-я ас. закрэ́хча закрэ́хчуць
Прошлы час
м. закрахта́ў закрахта́лі
ж. закрахта́ла
н. закрахта́ла
Загадны лад
2-я ас. закрахчы́ закрахчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закрахта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закрахта́ць сов., см. закракта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрахта́ць,

гл. закрактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закракта́ць, ‑кракчу, ‑крэкчаш, ‑крэкча і закрахта́ць, ‑крахчу, ‑крэхчаш, ‑крэхча; зак.

Пачаць крактаць, крахтаць. // Крактануць, пракрахтаць. [Партызан] сумысле закрактаў з натугай і сказаў задаволена: — От кабан! Пудоў на сем! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закряхте́ть сов., разг. закракта́ць, закрахта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)