закра́са, -ы, ж.

Прыправа ў ежу.

Сала — найлепшая з. для першых страў.

Няма мяса, то і жук не з. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закра́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. закра́са закра́сы
Р. закра́сы закра́с
Д. закра́се закра́сам
В. закра́су закра́сы
Т. закра́сай
закра́саю		 закра́самі
М. закра́се закра́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закра́са ж. запра́вка, припра́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закра́са, ‑ы, ж.

Тое, што дабаўляюць у ежу для лепшага смаку, паху; прыправа. — Мне б якога крупніку ўлілі, і хоць для закрасы малаком засівілі. Гурскі. Мядок быў хітра дзесь запёрты, — Цяпер яго насталі часы, Бо ён патрэбен для закрасы, І што кісель той без сыты У вечарок гэты святы? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закра́са ж Würze f -, -n; Zútat f -, -en; Gewürz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закраса, затаўка, заправа

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

запра́ва, -ы, ж.

Прыправа для стравы, закраса.

З. для салатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́таўка, -і, ДМ -таўцы, ж.

Закраса са свінога сала (звычайна нутранога).

Прынясі крышан здору на затаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкра́са, -ы, ж.

1. звычайна мн. -ы, -ра́с. Аздоба, упрыгожанні.

Стаяў просты дом без прыкрас.

Расказваць без прыкрас (перан.: без перабольшання, выдумкі).

2. Тое, што і закраса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Про́кідзь ’заправа, закраса’ (Сл. ПЗБ). Гл. пракідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)