зако́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зако́шваю |
зако́шваем |
| 2-я ас. |
зако́шваеш |
зако́шваеце |
| 3-я ас. |
зако́швае |
зако́шваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зако́шваў |
зако́швалі |
| ж. |
зако́швала |
| н. |
зако́швала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зако́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што і чаго.
Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.
|| незак. зако́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зака́шивать несов., с.-х. (начинать косить) зако́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)