зако́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зако́чаны зако́чаная зако́чанае зако́чаныя
Р. зако́чанага зако́чанай
зако́чанае		 зако́чанага зако́чаных
Д. зако́чанаму зако́чанай зако́чанаму зако́чаным
В. зако́чаны (неадуш.)
зако́чанага (адуш.)		 зако́чаную зако́чанае зако́чаныя (неадуш.)
зако́чаных (адуш.)
Т. зако́чаным зако́чанай
зако́чанаю		 зако́чаным зако́чанымі
М. зако́чаным зако́чанай зако́чаным зако́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зако́чаны зако́чаная зако́чанае зако́чаныя
Р. зако́чанага зако́чанай
зако́чанае		 зако́чанага зако́чаных
Д. зако́чанаму зако́чанай зако́чанаму зако́чаным
В. зако́чаны (неадуш.)
зако́чанага (адуш.)		 зако́чаную зако́чанае зако́чаныя (неадуш.)
зако́чаных (адуш.)
Т. зако́чаным зако́чанай
зако́чанаю		 зако́чаным зако́чанымі
М. зако́чаным зако́чанай зако́чаным зако́чаных

Кароткая форма: зако́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́чаны в разн. знач. зака́ченный; вка́ченный; ука́ченный; см. закаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад закаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́ченный зако́чаны; см. закати́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)