зако́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зако́снік |
зако́снікі |
| Р. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
| Д. |
зако́сніку |
зако́снікам |
| В. |
зако́снік |
зако́снікі |
| Т. |
зако́снікам |
зако́снікамі |
| М. |
зако́сніку |
зако́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зако́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зако́снік |
зако́снікі |
| Р. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
| Д. |
зако́сніку |
зако́снікам |
| В. |
зако́сніка |
зако́снікаў |
| Т. |
зако́снікам |
зако́снікамі |
| М. |
зако́сніку |
зако́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)