зако́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зако́нна зако́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зако́нна нареч. зако́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́нна,

1. Прысл. да законны (у 1 знач.).

2. у знач. вык. Справядліва, па закону. — А што калі мая дачка сотак пяць у лядзе проса пасеяла, дык то ж законна, яна работніца лясгаса. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́нна прысл гл законны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зако́нно нареч. зако́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lawfully [ˈlɔ:fəli] adv. зако́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

justifiably [ˈdʒʌstɪfaɪəbli] adv. зако́нна, апраўда́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

legally [ˈli:gəli] adv. лега́льна, зако́нна; на падста́ве зако́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

legalnie

легальна; законна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prawnie

законна; паводле закона

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)