заклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе кліна.

З. тапарышча.

|| незак. закліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закліно́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закліну́ю закліну́ем
2-я ас. закліну́еш закліну́еце
3-я ас. закліну́е закліну́юць
Прошлы час
м. заклінава́ў заклінава́лі
ж. заклінава́ла
н. заклінава́ла
Загадны лад
2-я ас. закліну́й закліну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заклінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклінава́ць сов. заклини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе кліна. Заклінаваць тапарышча. □ Качэлі складалі на зямлі: уставілі вось у слупы.. і заклінавалі ў ёй дубовым кліннем палкі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклінава́ць спец. éinkeilen vt, féstkeilen vt, verkéilen vt; éinen Keil (hinéin)tréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заклини́ть сов. заклінава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Замацаваць што‑н. клінамі; заклінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Выбіўшы клін, заклінаваць што‑н. нанава, іначай, больш надзейна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)