заклінава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

Перастаць рухацца ў выніку пашкоджання, шчыльнага прыціскання да чаго-н.

Затвор вінтоўкі заклінаваўся.

|| незак. закліно́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заклінава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. закліну́ецца закліну́юцца
Прошлы час
м. заклінава́ўся заклінава́ліся
ж. заклінава́лася
н. заклінава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклінава́цца сов. заклини́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклінава́цца, ‑нуецца; зак.

Перастаць рухацца ў выніку шчыльнага прыціскання да чаго‑н. Затвор вінтоўкі заклінаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклини́ться заклінава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заклінавацца.

2. Зал. да закліноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)