заключа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. заключыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Утрымліваць у сабе, мець у сваім складзе.

Кніга заключае ў сабе многа цікавага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заключа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заключа́ю заключа́ем
2-я ас. заключа́еш заключа́еце
3-я ас. заключа́е заключа́юць
Прошлы час
м. заключа́ў заключа́лі
ж. заключа́ла
н. заключа́ла
Загадны лад
2-я ас. заключа́й заключа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заключа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заключа́ць несов. (договор, мир и т.п.) заключа́ть; (сделку, купчую — ещё) соверша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да заключыць.

2. Утрымліваць у сабе, мець у сваім складзе. Справаздача заключала ў сабе падрабязныя звесткі аб дзейнасці арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заключа́ць

1. гл. заключыць;

2. (мець у сваім складзе) enthálten* vt; umfássen vt;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заключы́ць, -ючу́, -ю́чыш, -ю́чыць; зак.

1. са злуч. «што» і без дап. Зрабіць вывад.

Урач заключыў, што ў хворага запаленне лёгкіх.

2. што. Прыняць, падпісаць.

З. пагадненне.

З. дагавор.

|| незак. заключа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заключэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

conclude [kənˈklu:d] v.

1. прыхо́дзіць да высно́вы/вы́ваду/заключэ́ння, заключа́ць

2. fml завярша́ць; канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца

3. fml заключа́ць;

conclude a treaty заключа́ць дамо́ву/дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заключы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заключу́ заклю́чым
2-я ас. заклю́чыш заклю́чыце
3-я ас. заклю́чыць заклю́чаць
Прошлы час
м. заключы́ў заключы́лі
ж. заключы́ла
н. заключы́ла
Загадны лад
2-я ас. заключы́ заключы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заключы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. змясціць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець, заключаць у сабе.

Лякарства змяшчае вісмут.

Кніга змяшчае многа важных фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sublease [sʌbˈli:s] v. заключа́ць дагаво́р субарэ́нды, субарандава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)