заклы́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заклы́гаю |
заклы́гаем |
| 2-я ас. |
заклы́гаеш |
заклы́гаеце |
| 3-я ас. |
заклы́гае |
заклы́гаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заклы́гаў |
заклы́галі |
| ж. |
заклы́гала |
| н. |
заклы́гала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заклы́гай |
заклы́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заклы́гаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заклы́гаць сов., разг. заковыля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заклы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць клыгаць. Заклыгаў па сцежцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)