заклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заклада́нне
Р. заклада́ння
Д. заклада́нню
В. заклада́нне
Т. заклада́ннем
М. заклада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклада́нне ср., см. закла́дванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закладаць — закласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залажы́ць, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак., што.

Тое, што і закласці.

|| незак. заклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і закла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заклада́нне, -я, н., закла́дванне, -я, н. і закла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак., што.

1. Пакласці што-н. за што-н. або змясціць куды-н. з пэўнай мэтай.

З. рукі за спіну.

З. набой у стрэльбу.

2. Заняць, запоўніць прастору чым-н.

З. стол кнігамі.

З. прабоіну ў сцяне цэглай.

3. Паклаўшы аснову, пачаць будаўніцтва чаго-н.

З. фундамент дома.

З. сад.

З. асновы выхавання дзіцяці (перан.).

4. Пакласці, змясціць для захавання (спец.).

З. дзесяць ям сіласу на зіму.

5. Уставіць што-н. паміж чым-н. (або ў што-н.), каб адзначыць.

З. патрэбнае месца ў кнізе закладкай.

6. Аддаць у заклад (у 1 знач.).

З. гадзіннік.

7. безас. Пра хваравітае адчуванне цяжару ў грудзях, носе, вушах (разм.).

Заклала вушы.

Грудзі заклала.

|| незак. заклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і закла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заклада́нне, -я, н., закла́дванне, -я, н. і закла́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 3—5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закла́дывание заклада́нне, -ння ср., закла́дванне, -ння ср.; (запряжка — ещё) запрага́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Versátz

m -es заклада́нне, закла́д, зало́г

etw. in ~ gében* — закла́дваць што-н., аддава́ць у зало́г што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánlage

f -, -n

1) заклада́нне (будынка)

2) збудава́нне

3) прыла́да, агрэга́т, устано́ўка

4) сквер, зялёныя паса́дкі

5) здо́льнасць

er hat ~n zur Mathematík — у яго́ здо́льнасці да матэма́тыкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заде́лывание

1. зала́джванне, -ння ср.; заштуко́ўванне, -ння ср.; ла́танне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.; заклада́нне, -ння ср., закла́дванне, -ння ср.; зараўно́ўванне, -ння ср.; зама́званне, -ння ср.; замуро́ўванне, -ння ср.; запако́ўванне, -ння ср.;

2. закрыва́нне, -ння ср.; забарано́ўванне, -ння ср.; см. заде́лывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

założenie

założe|nie

н.

1. закладанне; закладка;

~nie min — закладка мін;

~nie nowego koła — замена кола;

~nie fundamentu — закладка падмурка;

2. перадумова; асноўнае палажэнне; прынцып; канцэпцыя; асноўная думка;

w myśl tych ~ń — згодна з гэтымі перадумовамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)