заквэ́цаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заквэ́цаю |
заквэ́цаем |
| 2-я ас. |
заквэ́цаеш |
заквэ́цаеце |
| 3-я ас. |
заквэ́цае |
заквэ́цаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заквэ́цаў |
заквэ́цалі |
| ж. |
заквэ́цала |
| н. |
заквэ́цала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заквэ́цай |
заквэ́цайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заквэ́цаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заквэ́цаць сов., разг. зама́зать, изма́зать, запа́чкать, испа́чкать, замара́ть, измара́ть, завози́ть, извози́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Заквэцаць сукенку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Заквэ́цаць ’запэцкаць’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. заке́ўзаць ’тс’ (Сл. паўн.-зах.), рус. цвяр. заке́кать ’тс’. Фанетыка бел. слова ўказвае на экспрэсіўны ці запазычаны характар. Ці не звязана з лат. kvept, kvēpināt ’закурваць, закурадымліваць’? Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
umazać
зак. запэцкаць, забрудзіць, замазаць, заквэцаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)