заквэ́цаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заквэ́цаю заквэ́цаем
2-я ас. заквэ́цаеш заквэ́цаеце
3-я ас. заквэ́цае заквэ́цаюць
Прошлы час
м. заквэ́цаў заквэ́цалі
ж. заквэ́цала
н. заквэ́цала
Загадны лад
2-я ас. заквэ́цай заквэ́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заквэ́цаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заквэ́цаць сов., разг. зама́зать, изма́зать, запа́чкать, испа́чкать, замара́ть, измара́ть, завози́ть, извози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Заквэцаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Заквэ́цаць ’запэцкаць’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. заке́ўзаць ’тс’ (Сл. паўн.-зах.), рус. цвяр. заке́кать ’тс’. Фанетыка бел. слова ўказвае на экспрэсіўны ці запазычаны характар. Ці не звязана з лат. kvept, kvēpināt ’закурваць, закурадымліваць’? Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umazać

зак. запэцкаць, забрудзіць, замазаць, заквэцаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)