назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| закаха́насці | |
| закаха́насці | |
| закаха́насцю | |
| закаха́насці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| закаха́насці | |
| закаха́насці | |
| закаха́насцю | |
| закаха́насці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Стан закаханага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
закаха́ны, -ая, -ае.
Які адчувае або выяўляе каханне да каго
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Verlíebtheit
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
влюблённость
1.
2. улюбёнасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
закаха́ны, ‑ая, ‑ае.
Які адчувае каханне да каго‑н.; улюбёны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)