закаха́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| закаха́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закаха́на нареч. влюблённо
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закаха́на-раўні́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закаха́на-раўні́вы |
закаха́на-раўні́вая |
закаха́на-раўні́вае |
закаха́на-раўні́выя |
| Р. |
закаха́на-раўні́вага |
закаха́на-раўні́вай
закаха́на-раўні́вае |
закаха́на-раўні́вага |
закаха́на-раўні́вых |
| Д. |
закаха́на-раўні́ваму |
закаха́на-раўні́вай |
закаха́на-раўні́ваму |
закаха́на-раўні́вым |
| В. |
закаха́на-раўні́вы (неадуш.)
закаха́на-раўні́вага (адуш.) |
закаха́на-раўні́вую |
закаха́на-раўні́вае |
закаха́на-раўні́выя (неадуш.)
закаха́на-раўні́вых (адуш.) |
| Т. |
закаха́на-раўні́вым |
закаха́на-раўні́вай
закаха́на-раўні́ваю |
закаха́на-раўні́вым |
закаха́на-раўні́вымі |
| М. |
закаха́на-раўні́вым |
закаха́на-раўні́вай |
закаха́на-раўні́вым |
закаха́на-раўні́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
miłośnie
закахана, з любоўю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закаха́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
закаха́ны |
закаха́ная |
закаха́нае |
закаха́ныя |
| Р. |
закаха́нага |
закаха́най
закаха́нае |
закаха́нага |
закаха́ных |
| Д. |
закаха́наму |
закаха́най |
закаха́наму |
закаха́ным |
| В. |
закаха́ны (неадуш.)
закаха́нага (адуш.) |
закаха́ную |
закаха́нае |
закаха́ныя (неадуш.)
закаха́ных (адуш.) |
| Т. |
закаха́ным |
закаха́най
закаха́наю |
закаха́ным |
закаха́нымі |
| М. |
закаха́ным |
закаха́най |
закаха́ным |
закаха́ных |
Кароткая форма: закаха́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змрок, ‑у, м.
1. Адсутнасць святла; цемра. Зусім цёмна. Змрок атуліў .. прасторы. Каваль. Непраглядны змрок і сыры туман спляліся густа-густа і як бы глынулі гэтую закінутую між балот і лесу невялічкую вёску. Колас.
2. Няпоўная цемната, прыцемак, пры якім можна яшчэ распазнаваць прадметы. У хаце гусцеў змрок, але .. [Пятро] бачыў .. любыя вочы [Сашы], цяпер яны глядзелі ласкава і закахана. Шамякін. // Прыцемак у слаба асветленым месцы, памяшканні.
3. Прыцемак паміж заходам сонца і наступленнем ночы, а таксама перадсвітальны прыцемак. У густым вячэрнім змроку патанула вёска. Анісаў. Станцыя хавалася ў п[е]радранішнім змроку. Лынькоў.
4. перан. Пра атмасферу насілля, беспрасветнасці, безнадзейнасці. У тваім жыцці [рабочага] ранейшым Змрок стаяў кругом. Журба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)