закатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго (што).

Замучыць катаваннем, давесці да смерці.

З. вязня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закатава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закату́ю закату́ем
2-я ас. закату́еш закату́еце
3-я ас. закату́е закату́юць
Прошлы час
м. закатава́ў закатава́лі
ж. закатава́ла
н. закатава́ла
Загадны лад
2-я ас. закату́й закату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закатава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закатава́ць сов. заму́чить; запыта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Давесці да смерці, замучыць катаваннем. Траіх дзяўчат схапілі і закатавалі ў гестапа. Мележ. Даша яшчэ маленькая ведала, што Пецевага бацьку па-зверску закатавалі нейкія бандыты-балахоўцы. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закатава́ць zu Tóde quälen; fóltern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запыта́ть сов., разг. закатава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затерза́ть сов. заму́чыць; закатава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

1. гл. мучыць.

2. Мучэннямі закатаваць, давесці да смерці.

З. у засценку.

|| незак. заму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Жорстка збіць, закатаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)