назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закарко́ўкі | |
| закарко́ўцы | |
| закарко́ўку | |
| закарко́ўкай закарко́ўкаю |
|
| закарко́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закарко́ўкі | |
| закарко́ўцы | |
| закарко́ўку | |
| закарко́ўкай закарко́ўкаю |
|
| закарко́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (действие) заку́порка, уку́порка;
2. (материал, приспособление) уку́порка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны;
Заткнуць коркам (бутэльку
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
packing
1) упако́ўка,
2) нарыхто́ўка мя́са, садавіны́, гаро́дніны для про́дажу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заку́порка
1. (действие) затыка́нне, -ння
2.
заку́порка вен закупо́рка вен;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уку́порка
1. упако́ўка, -кі
2. затыка́нне, -ння
3. (материал) заты́чка, -кі
4. (тара) упако́ўка, -кі
деревя́нная уку́порка драўля́ная ўпако́ўка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)