закарко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. закарко́ўка
Р. закарко́ўкі
Д. закарко́ўцы
В. закарко́ўку
Т. закарко́ўкай
закарко́ўкаю
М. закарко́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закарко́ўка ж.

1. (действие) заку́порка, уку́порка;

2. (материал, приспособление) уку́порка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закарко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Заткнуць коркам (бутэльку і пад.).

|| незак. закарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закарко́ўванне, -я, н. і закарко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

packing

[ˈpækɪŋ]

n.

1) упако́ўка, закарко́ўка f.; ушчыльне́ньне (матэрыя́л) n

2) нарыхто́ўка мя́са, садавіны́, гаро́дніны для про́дажу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заку́порка ж.

1. (действие) затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўка, -кі ж., закарко́ўванне, -ння ср., зашпунто́ўванне, -ння ср.;

2. мед. закупо́рка, -кі ж.;

заку́порка вен закупо́рка вен;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́порка ж.

1. упако́ўка, -кі ж.; неоконч. упако́ўванне, -ння ср.;

2. затыка́нне, -ння ср.; закарко́ўванне, -ння ср.; зашпунто́ўванне, -ння ср.; см. уку́поривать;

3. (материал) заты́чка, -кі ж.; закарко́ўка, -кі ж.; зашпунто́ўка, -кі ж.; шпунт, род. шпу́нта м.; ко́рак, -рка м.;

4. (тара) упако́ўка, -кі ж.;

деревя́нная уку́порка драўля́ная ўпако́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)