зака́рваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зака́рваю |
зака́рваем |
| 2-я ас. |
зака́рваеш |
зака́рваеце |
| 3-я ас. |
зака́рвае |
зака́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зака́рваў |
зака́рвалі |
| ж. |
зака́рвала |
| н. |
зака́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зака́рвай |
зака́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зака́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зака́рваць несов. загрязня́ться; (затвердевать) засыха́ть; (о глазах и т.п. — ещё) залипа́ть; см. закарэ́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зака́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да закарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закарэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.
1. Пакрыцца засохлай граззю, кроўю і пад.
Рукі закарэлі ад гразі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Засохнуць, ператварыцца ў корку.
Кроў закарэла.
|| незак. зака́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)