закалыва́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
закалыва́ю |
закалыва́ем |
| 2-я ас. |
закалыва́еш |
закалыва́еце |
| 3-я ас. |
закалыва́е |
закалыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
закалыва́ў |
закалыва́лі |
| ж. |
закалыва́ла |
| н. |
закалыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
закалыва́й |
закалыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
закалыва́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закалыва́ць сов. зашата́ть, заколеба́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зашата́ть сов. захіста́ць; заківа́ць; закалыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заколеба́ть сов. (начать колебать, зашатать) захіста́ць, закалыва́ць, зазы́баць; (заколыхать) закалыха́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)