закалыва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закалыва́ю закалыва́ем
2-я ас. закалыва́еш закалыва́еце
3-я ас. закалыва́е закалыва́юць
Прошлы час
м. закалыва́ў закалыва́лі
ж. закалыва́ла
н. закалыва́ла
Загадны лад
2-я ас. закалыва́й закалыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закалыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закалыва́ць сов. зашата́ть, заколеба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашата́ть сов. захіста́ць; заківа́ць; закалыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заколеба́ть сов. (начать колебать, зашатать) захіста́ць, закалыва́ць, зазы́баць; (заколыхать) закалыха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)