закало́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. закало́тка закало́ткі
Р. закало́ткі закало́так
Д. закало́тцы закало́ткам
В. закало́тку закало́ткі
Т. закало́ткай
закало́ткаю		 закало́ткамі
М. закало́тцы закало́тках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закало́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Тое, чым закалочваць якую‑н. страву (мука, яйцы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)