закаласава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. закаласу́е закаласу́юць
Прошлы час
м. закаласава́ў закаласава́лі
ж. закаласава́ла
н. закаласава́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закаласава́ць сов. заколоси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаласава́ць, ‑суе; зак.

Пачаць каласаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаласава́ць высок. in die Ähren schíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заколоси́ться сов. закаласі́цца, закаласава́цца, закаласава́ць, пача́ць выплыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)