закаламу́ціцца гл. каламуціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаламу́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. закаламу́ціцца закаламу́цяцца
Прошлы час
м. закаламу́ціўся закаламу́ціліся
ж. закаламу́цілася
н. закаламу́цілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закаламу́ціцца сов. замути́ться, замутне́ть, взмути́ться; взбаламу́титься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаламу́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Замуціцца, стаць каламутным. Вада ў рэчцы закаламуцілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламу́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́ціцца; незак.

Рабіцца каламутным.

Вада каламуціцца.

|| зак. закаламу́ціцца, -му́ціцца, скаламу́ціцца, -му́ціцца, ускаламу́ціцца, -му́ціцца і пакаламу́ціцца, -му́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замути́ться закаламу́ціцца, замуці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаламу́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закаламуціцца.

2. Зал. да закаламучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замутне́ть сов.

1. (о жидкостях) замутне́ць, закаламу́ціцца; замуці́цца;

2. в др. знач. замутне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)